Paweł Gajewski


System Inwestor w Legnickiej SSE i COI Kujawsko-Pomorskim

W ostatnich dniach lipca wdrożyliśmy system Inwestor do Centrum Obsługi Inwestora Województwa Kujawsko-Pomorskiego oraz Legnickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej . Pracownicy COI i SSE zyskali narzędzie do pełnego zarządzania informacją opisową i przestrzenną na temat ich terenów inwestycyjnych oraz publiczny moduł mapowy (LSSE, COI Kujawsko-Pomorskie), przeznaczony dla wszystkich zainteresowanych.

Na specjalne życzenie COI wzbogaciliśmy nasz system o moduł generowania prezentacji w formacie Flash, dzięki któremu znacznie skraca się czas przygotowania oferty prezentując offlice nie tylko opisy i lokalizacje terenów inwestycyjnych, ale także dane statystyczne GUS dotyczące potencjału gospodarczego regionu na przejrzystych mapach i wykresach.

Już 12 instytucji zajmujących się terenami inwestycyjnymi korzysta z naszego systemu. Oznacza to, że tysiące obiektów, dziesiątki tysięcy zdjęć i innych dokumentów bezpiecznie przechowywane jest w systemach naszego autorstwa.

COI Kujawsko Pomorskie

COI Kujawsko Pomorskie

Legnicka Specjalna Strefa Ekonomiczna

Legnicka Specjalna Strefa Ekonomiczna

Tagi: , ,
Jaka jest różnica pomiędzy CAD i GIS

Początkujący w tematyce GIS oraz wszyscy, którzy zetknęli się na studiach, bądź też w pracy zawodowej z systemami CAD, mają problem z odróżnieniem obydwu systemów. Zacznijmy od definicji:

  • CAD (Computer Aided Design) – zastosowanie sprzętu i oprogramowania komputerowego w projektowaniu technicznym. Systemy CAD znajduje zastosowanie między innymi w inżynierii mechanicznej, elektrycznej, budowlanej. Znamienne dla CAD jest cyfrowe modelowanie geometryczne mające na celu opracowanie zapisu konstrukcji wyrobu (jednego obiektu technicznego lub ich układu)
  • GIS (Geographic Information System) – system służący do wprowadzania, gromadzenia, przetwarzania oraz wizualizacji danych geograficznych. Każdy system GIS składa się z: bazy danych geograficznych, sprzętu komputerowego, oprogramowania oraz twórców i użytkowników GIS.

Czytaj całość

Tagi: , ,
Co to jest EPSG?

Zagadnieniem koniecznym do skutecznej pracy w GIS jest poznanie sposobów radzenia sobie z układami współrzędnych prostokątnych płaskich oraz geograficznych. Wbrew pozorom, jednym z większych problemów z tym związanych jest nazewnictwo układów w różnych typach oprogramowania. Kody EPSG powstały w celu standaryzacji nazewnictwa i parametrów układów współrzędnych.

Czytaj całość

Tagi: , ,
GIS modelowanie i monitoring w zarządzaniu systemami wodociągowymi i kanalizacyjnymi

GIS modelowanie i monitoring w zarządzaniu systemami wodociągowymi i kanalizacyjnymi

Dnia 12 kwietnia 2013 r. w Warszawie odbyła się naukowo-techniczna konferencja z cyklu GIS, modelowanie i monitoring w zarządzaniu systemami dystrybucji wody i kanalizacji. Z wygłoszonych podczas niej referatów została wydana publikacja GIS modelowanie i monitoring w zarządzaniu systemami wodociągowymi i kanalizacyjnymi, będąca ciekawym nawiązaniem do już dość dawno wydanej książki GIS w wodociągach i kanalizacji.

W książce sporo miejsca poświęcono doświadczeniom polskich firm wodociągowo-kanalizacyjnych z wdrażania Zintegrowanych Systemów Zarządzania Infrastrukturą Techniczną (ZSZIT), bez których trudno już sobie wyobrazić funkcjonowanie średnich i dużych przedsiębiorstw sieciowy. W zebranych artykułach widać wyraźną tendencję, iż systemy GIS stają się powoli głównymi systemami informatycznymi wykorzystywanymi w tych przedsiębiorstwach.

Ponadto można również przeczytać m.in. o takich zagadnieniach jak rejestracja prac eksploatacyjnych na sieciach, systemie wykrywania wycieków, wyznaczaniu modeli sieci czy też możliwościach wykorzystania oprogramowania typu Open Source do stworzenia systemu GIS przedsiębiorstwa wod-kan.

Co to są metadane?

Metadane to zbiór informacji szczegółowo opisujących dane, zbiory danych czy też usług, zapisany przy wykorzystaniu składni języka XML (eXtensible Markup Language – standard opracowany przez organizację W3C).

Przeczytaj także artykuł: “Po co są metadane w GIS

Dzięki metadanym można dowiedzieć się jaka była data pozyskania danych i jak wygląda ich aktualność, kto je utworzył, na jakich zasadach są udostępniane, jakiego obszaru dotyczą, jaka jest ich szczegółowość, według jakiego standardu zostały opracowane, w jakim są układzie współrzędnych, w jakim formacie są dostępne czy też pod jakim adresem uruchomiona jest usługa. A także wiele innych informacji przydatnych podczas wyszukiwania przez użytkownika interesujących go materiałów geodezyjnych, kartograficznych, związanych z planowaniem przestrzennym czy też obejmujących tematykę środowiska przyrodniczego, ale nie tylko. Metadane są jednym z kluczowych elementów infrastruktury informacji przestrzennej.

Szczegółowe informacje dotyczące zapisów Dyrektywy INSPIRE oraz Ustawy o infrastrukturze informacji przestrzennej w kontekście metadanych geoinformacyjnych dostępne są m.in. w publikacjach:

  • Metadane geoinformacyjne w INSPIRE i SDI.
  • INSPIRE i Krajowa Infrastruktura Informacji Przestrzennej – Podstawy teoretyczne i aspekty praktyczne.
  • Modelowanie pojęciowe w projektowaniu i implementacji systemów geoinformacyjnych.

Przedstawione są tam normy ISO odnoszące się do metadanych (19115 Metadane, 19139 Metadane – schemat implementacji XML) jak również opisane techniczne aspekty tworzenia metadanych.

Proces tworzenia metadanych z technicznego punktu widzenia nie jest specjalnie skomplikowany. Przygotowane edytory wspomagają operatora wskazując obligatoryjne pola wymagane w procesie walidacji pliku metadanych pod względem zgodności z wytycznymi. Dużo trudniejsze natomiast jest zebranie możliwie najdokładniejszych informacji o zasobie, który ma zostać opisany metadanymi.

W roku 2010 Główny Geodeta Kraju, aby wspomóc prace nad utworzeniem metadanych dla działek ewidencyjnych opublikował dokument “Wytyczne do przygotowania metadanych w zakresie działek ewidencyjnych” szczegółowo opisujący zakres informacji jaki powinien się znaleźć w tych metadanych. A wraz z nim udostępnił służbie geodezyjnej i kartograficznej specjalnie przygotowany internetowy edytor metadanych by wspomagać tworzenie ich dla zasobu działek ewidencyjnych. To właśnie służba geodezyjna i kartograficzna jako jedna z pierwszych w kraju musiała się zmierzyć z problemem dokładnego opisania swoich danych.

Za tworzenie i aktualizację metadanych w Polsce odpowiedzialnie są następujące Organy:

Załącznik I dyrektywy INSPIRE

  1. Systemy odniesienia za pomocą współ. (Główny Urząd Geodezji i Kartografii)
  2. Systemy siatek geograficznych (Główny Urząd Geodezji i Kartografii)
  3. Nazwy geograficzne (Główny Urząd Geodezji i Kartografii)
  4. Jednostki administracyjne (Główny Urząd Geodezji i Kartografii)
  5. Adresy (Główny Urząd Geodezji i Kartografii)
  6. Działki katastralne (Główny Urząd Geodezji i Kartografii)
  7. Sieci transportu (Główny Urząd Geodezji i Kartografii)
  8. Hydrografia (Prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej)
  9. Obszary chronione (Minister Środowiska oraz Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego)

Załącznik II dyrektywy INSPIRE

  1. Ukształtowanie terenu (Główny Urząd Geodezji i Kartografii)
  2. Użytkowanie terenu (Główny Urząd Geodezji i Kartografii)
  3. Sporządzanie ortoobrazów (Główny Urząd Geodezji i Kartografii)
  4. Geologia (Główny Geolog Kraju)

Załącznik III dyrektywy INSPIRE

  1. Jednostki statystyczne (Prezes Głównego Urzędu Statystycznego)
  2. Budynki (Główny Urząd Geodezji i Kartografii)
  3. Gleba (Główny Urząd Geodezji i Kartografii)
  4. Zagospodarowanie przestrzenne (Minister Infrastruktury)
  5. Zdrowie i bezpieczeństwo ludzi (Minister Zdrowia)
  6. Usługi użyteczności publicznej i służby państwowe (Główny Urząd Geodezji i Kartografii)
  7. Urządzenia do monitorowania środowiska (Główny Inspektor Ochrony Środowiska)
  8. Obiekty produkcyjne i przemysłowe (Główny Urząd Geodezji i Kartografii)
  9. Urządzenia rolnicze oraz akwakultury (Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi)
  10. Rozmieszczenie ludności – demografia (Prezes Głównego Urzędu Statystycznego)
  11. Gospodarowanie obszarem/strefy ograniczone/regulacyjne oraz jednostki (Główny Urząd Geodezji i Kartografii)
  12. Strefy zagrożenia naturalnego (Minister Środowiska)
  13. Warunki atmosferyczne (Minister Środowiska)
  14. Warunki meteorologiczno-geograficzne (Minister Środowiska)
  15. Warunki oceanograficzno-geograficzne (Minister Infrastruktury)
  16. Regiony morskie (Minister Infrastruktury)
  17. Regiony biogeograficzne (Główny Konserwator Przyrody)
  18. Siedliska i obszary przyrodniczo jednorodne (Główny Konserwator Przyrody)
  19. Rozmieszczenie gatunków (Minister Środowiska)
  20. Zasoby energetyczne (Główny Geolog Kraju)
  21. Zasoby mineralne (Główny Geolog Kraju)

Odbiorcami dla których tworzy się metadane są właściwe wszyscy, którzy potrzebują informacji o dostępnych danych przestrzennych dla konkretnego obszaru.

Przykład – przed rozpoczęciem realizacji każdego projektu (również tych geoinformacyjnych) po etapie precyzowania zamierzeń dotyczących produktu lub produktów końcowych projektu, następuje etap określania niezbędnych zasobów – finansowych, ludzkich, sprzętowych, wiedzy, technologii, danych bez których powodzenie realizacji projektu może zostać zaburzone lub całkowicie wykluczone. Właśnie na tym etapie przychodzą z pomocą serwisy katalogowe metadanych (CS-W Catalogue Service for Web). Dzięki którym jest możliwość zgromadzenia informacji na temat dostępności niezbędnych danych przestrzennych dla obszaru objętego projektem. Serwisy katalogowe to rodzaj usług sieciowych umożliwiających publikowanie i przeszukiwanie zbiorów metadanych dla danych i usług geoinformacyjnych.

Metadane są udostępnione w rozproszonej strukturze serwerów katalogowych. Usługi katalogowe dostępne są na różnych poziomach infrastruktury informacji przestrzennej. Jest to uzależnione od tego czy dany dysponent danych samodzielnie uruchomi i będzie utrzymywać własną usługę katalogową, w której udostępni swoje metadane czy też prześle je do innego podmiotu administrującego serwisem katalogowym np. na szczeblu krajowym. W zależności od preferencji właściciela katalogu metadanych może on być dostępny jako jeden z elementów geoportalu lub też jak zupełnie niezależna wyszukiwarka. Przykładem pierwszego podejścia jest geoportal Systemu Informacji Przestrzennej Powiatu Wrocławskiego wroSIP, gdzie usługa katalogowa jest wkomponowana jako jeden z widgetów geoportalu.



W portalu Wielkopolskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej katalog metadanych występuje w postaci niezależnej wyszukiwarki.

Dzięki zachowaniu standardów podczas konfigurowania usług CS-W i uruchomienia opcji tzw. harvestingu można przeszukiwać rozproszone katalogi metadanych.

 

Głównym punktem dostępowym do polskich metadanych i jednocześnie pierwszym miejscem, gdzie warto poszukać informacji o dostępnych zbiorach danych jest krajowy geoportal.

Na chwilę obecną dostęp do katalogu jest realizowany w dwojaki sposób ze strony głównej albo w geoportalu2 jako jeden z widgetów.

Docelowo metadane zbiorów danych i usług wszystkich krajów europejskich powinny być dostępne z poziomu europejskiego katalogu metadanych INSPIRE. Dzięki takiemu rozwiązaniu nie ruszając się z zza biurka będzie można sprawdzić dostępność danych dla różnych biznesowych projektów realizowanych przy wykorzystaniu danych przestrzennych o charakterze krajowym jak i międzynarodowym.

Tagi: ,
“Wprowadzenie do QuantumGIS”, Milena Nowotarska

Jest to pierwsza w języku polskim publikacja przybliżająca zagadnienia obsługi QuantumGIS (przygotowana w postaci e-booka).

“Wprowadzenie do Quantum GIS” powstało z myślą wykorzystania wolnego i otwartego oprogramowania w administracji geodezyjnej i z założenia nie pokrywa pełnej funkcjonalności programu. Celem tego opracowania jest nie tylko zapoznanie użytkownika z programem, ale w szczególności ukazanie możliwości współpracy QGIS z innymi programami Open Source, takimi jak GRASS, PostGIS, PostgreSQL, Map-Server.

Milena Nowotarska

W podręczniku poruszono m.in. zagadnienia:

  • wczytywania danych wektorowych i rastrowych
  • wektoryzacji i edycji danych
  • architektury wtyczek
  • narzędzi analizy, przetwarzania i zarządzania danymi
  • wyświetlania i edycji danych PostGIS
  • wyświetlania danych z serwerów WMS i WFS
  • pracy z systemem GRASS poprzez QGIS

Idealna pozycja dla osób zaczynających przygodę z QGIS’em.

Tagi:
LIDAR – pobieranie danych

Służba geologiczna USA (USGS) udostępnia na swojej stronie internetowej szereg zestawów danych pochodzących ze skaningu laserowego LIDAR. Dane dotyczą jedynie obszaru USA, ale są możliwością do rozpoczęcia pracy i zapoznania się z technologiami obsługi danych. Możemy je pobrać korzystając z prostej przeglądarki zasięgów danych (Java) pod adresem http://lidar.cr.usgs.gov/LIDAR_Viewer/viewer.php.

Więcej o LIDAR na GIS Support

Tagi: ,
“Zainspiruj się! Geoinformacja w samorządach gminnych”

Książka jest ciekawym zbiorem informacji na temat stosowania geoinformacji w pracy jednostek publicznych. Sporo miejsca poświęcone jest zagadnieniom związanym z dyrektywą INSPIRE oraz ustawą o infrastrukturze informacji przestrzennych.

Można znaleźć w niej również modelowe przykłady zawiązywania porozumień i partnerstw między gminami, powiatami czy też organami zarządzającymi środowiskiem w celu lepszego wykorzystywania geoinformacji w ochronie środowiska czy też na potrzeby planowania przestrzennego oraz zwiększania świadomości informacyjnej społeczeństwa.

Ale co najważniejsze zawiera praktyczne wskazówki i przykłady wykorzystania GIS’u do rozwiązywania problemów, z którymi na co dzień borykają się urzędnicy różnych szczebli administracji.

Tagi:
“Początki w OpenStreetMap – Praktyczny przewodnik dla każdego” Humanitarian OpenStreetMap Team

OpenStreetMap Polska oblikowało e-book wyjaśniający w przystępny sposób, jak każdy z nas może zacząć swoją przygodę z OSM i uczestniczyć w tym otwartym projekcie
Podręcznik jest przekładem z wersji anglojęzycznej tej publikacji wydanej przez Humanitarian OSM Team. Można się z niego dowiedzieć m.in.: jak założyć konto na OSM, jak korzystać z dostępnych edytorów oraz zbierać dane w terenie za pomocą odbiornika GPS.

Pobierz podręcznik [8 MB]

Formaty zapisu danych

Dane, z którymi przychodzi nam pracować przeważnie występują w znanych formatach, odpowiednich do oprogramowania, jednak nie zawsze. Czasem trzeba się naszukać zanim znajdzie się informację o pochodzeniu danych, z którymi trzeba pracować. Mamy nadzieję, iż poniższa lista pomoże.

Rastrowe

  • ADRG – National Imagery and Mapping Agency (NIMA)’s zdigitalizowane zdjęcia lotnicze przy użyciu arc’s
  • ASC – ASCII Grid, tekstowy format wymiany. Posiada nagłówek w formie czytelnej dla człowieka oraz macierz rastrową w postaci tekstu oddzielonego spacjami.
  • BIL – Band Interleaved by Line, BIP – Band Interleaved by Pixel, BSQ – Band Sequential: binarne, nieskompresowane formaty zapisu. Nagłówek -*.hdr i tabela kolorów -*.clr są zapisywane w osobnych plikach.
  • CADRG- National Imagery and Mapping Agency (NIMA)’s skompresowane zdigitalizowane zdjęcia satelitarne przy użyciu arc’s’ (nominalna kompresja w stosunku do ADRG 55:1)
  • CIB – National Imagery and Mapping Agency (NIMA)’s rodzaj formatu danych rastrowych
  • DRG -Digital raster graphic, format zapisu skanów map topograficznych USGS w USA
  • ECW – Enhanced Compressed Wavelets, format wprowadzony przez firmę Earth Resources Mapping. Wykorzystuje stratną kompresję falkową do bardzo silnego zmniejszenia rozmiaru obrazu.
  • ESRI grid – binarny format zapisu danych rastrowych wprowadzony i używany przez ESRI. Był wykorzystywany już w ARC/INFO Workstation. Jest zapisywany w postaci swoistej struktury plików w kilku katalogach. Jest kompresowany metodą run-length encoding.
  • HDF – Hierarchical Data Format, w teledetekcji używany m.in. do zapisu danych z sensorów MODIS i ASTER.
  • HGT – format nieskompresowany binarny, 16-bitowy ze znakiem, 1-kanałowy, używany do zapisu danych wysokościowych SRTM.
  • GeoTIFF – TIFF z dodaną informacją o georeferencji. Może, ale nie musi być skompresowany algorytmami JPEG, PackBits, Deflate, lub LZW. Macierz rastrowa i nagłówek są zintegrowane w jednym pliku, dodatkowo mogą występować metadane w osobnym pliku XML.
  • GIS – format używany w ERDAS 7, został zastąpiony przez IMG.
  • IMG – ERDAS IMAGINE format wprowadzony i używany przez firmę ERDAS. Ma właściwości podobne do GeoTIFF, jednak jedyną dostępną metodą kompresji jest run-length encoding.
  • JPEG2000 – format typu Open-source. Skompresowany formaty zapisu, kompresja odbywa się zależnie od ustawień, z dużą stratą jakości, bądź optymalną dla zastosowan GIS.
  • LAN – drugi z formatów używanych w ERDAS 7. Został zastąpiony przez IMG.
  • MrSID – Multi-Resolution Seamless Image Database (wprowadzony przez Lizardtech). Silnie skompresowany i przy tym stratny format zapisu rastrowych obrazów.
  • MPR – format używany w programie ILWIS.
  • RGB – format firmy Intergraph. Teoretycznie może być odczytywany przez GDAL, w praktyce bywa z tym różnie – w celu poprawnej konwersji należy użyć programu ImageStation Raster Utilities.

Wektorowe

  • Geography Markup Language (GML) – Otwarty standard XML (dzięki OpenGIS) dla wymiany danych GIS
  • AutoCAD DXF – tekstowy format wymiany rysunków CAD.
  • Shapefile – ESRI’s otwarty, hybrydowy, i najpopularniejszy format zapisu danych wektorowych korzystający z plików SHP, SHX and DBF- Specyfikacja techniczna
  • Simple Features – specyfikacje dla danych wektorowych stworzone przez Otwarte Konsorcjum Geoprzestrzenne.
  • MapInfo TAB format -hybrydowy format zapisu danych wektorowych używany w kliencie MapInfo, korzysta z plików TAB, DAT, ID i MAP
  • National Transfer Format (NTF) – National Transfer Format (najczęściej wykorzystywany przez Departament Obrony Wielkiej Brytani)
  • TIGER – Topologically Integrated Geographic Encoding and Referencing
  • Kartezjański układ współrzędnych (XYZ) – Prosta baza punktowych danych referencyjnych
  • Vector Product Format – National Imagery and Mapping Agency (NIMA)- format zapisu danych wektorowych dla dużych geobaz używany głownie w USA.
  • GeoMedia – Format zapisu danych wektorowych oparty na Microsoft Access stworzony przez firmę Intergraph.
  • ISFC – oparte na Intergraph’s MicroStation rozwiązanie dla CAD do integracji danych wektorowych z bazami danych Microsoft Access
  • Personal Geodatabase – Zamknięty zintegrowany format przechowywania danych wektorowych wprowadzony przez ESRI w oparciu o format MDB dla Microsoft Access
  • File Geodatabase – Format Geobazy ESRI służący do przechowywania danych w systemie folderowym.
  • Coverage – Hybrydowy format zapisu danych wektorowych dawniej wykorzystywany przez ESRI w ARC/INFO Workstation(obecnie odchodzi się od tego formatu)
  • Spatial Data File – Bardzo wydajny format zapisu stworzony dla aplikacji Autodesk pokrewny z MapGuide
  • USGS DEM – Numeryczny Model Terenu stworzony przez Służbę Geologiczną USA
  • DTED – National Imagery and Mapping Agency (NIMA)- Cyfrowy model terenu
  • GTOPO30 – Olbrzymi zestaw danych wysokościowych dla całego świata o rozdzielczości 30″ arc
  • SDTS -Dokładniejszy następca DEM stworzonego przez Służbę Geologiczną USA

 

Tagi: , , ,

Szkolenia GIS i QGIS

Szkolenia podstawowe i dedykowane w formie zdalnej oraz stacjjonarnej

Zobacz ofertę szkoleń